“In de westerse culturele geschiedenis wordt een burn-out doorgaans gepresenteerd als iets wat voorbestemd is voor een bepaalde minderheid en worden er vaak zaken als sociale klasse en geslacht bij gehaald. Dit staat echter haaks op de realiteit van een burn-out als algemenere aandoening die met name vrouwen uit de arbeidersklasse treft. Het is van belang deze omissie in verhalen rondom de burn-out aan te kaarten, omdat gewone gevoelens van oververmoeidheid bij vrouwen nogal eens vergeten of weggestopt worden in ons collectieve bewustzijn. Vanuit dit oogpunt maak ik in mijn onderzoeksproject gebruik van een verzameling familiefoto’s, die als uitgangspunt dient voor een kritische gedachtegang over burn-outs bij vrouwen. Als bijdrage aan de feministische wetenschap streeft dit onderzoek ernaar individuele ervaringen met burn-outs te vertalen naar collectievere vraagstukken over het werk van vrouwen binnen het gezin. De voornaamste werkwijze hiervoor is het blootleggen van die ervaringen aan de hand van verhalen, het waarnemen van affectieve momenten in een familiegeschiedenis door het vrouwelijk lichaam te gebruiken als bron van informatie. Belangrijker nog, bij dit verhaal worden nieuwe onderzoekstechnieken op het gebied van machine learning ingezet die betekenis zien in en toeschrijven aan lichaamstaal. Voor het onderzoek wordt gebruikgemaakt van verschillende medewerkers en archieven – onder meer van Het Nieuwe Instituut – die zich richten op het werk van vrouwen, het lichaam en kunstmatige intelligentie.”